Stan czuwania

0
254
Rate this post

Stan czuwania charakteryzuje się występowaniem fal czynnościowych w obrazie korowym eeg o małej amplitudzie i wysokiej częstotliwości. W sytuacji „odprężonego” czuwania pojawiają się skupienia wolniejszych fal o większej amplitudzie. Stan snu składa się z dwu podstawowych faz — fazy wolnofalowej, charakteryzującej się stopniowym narastaniem rytmów wolnych o znacznej amplitudzie (wg Kleitmana wyróżnia się 4 stadia tego snu) oraz fazy paradoksalnej, cechującej się wystąpieniem rytmów szybkich o małej amplitudzie (podobnych do stanu czuwania), zmniejszeniem napięcia mięśni szkieletowych, pojawieniem się szybkich ruchów gałek ocznych. W fazie tej występują wyraźne marzenia senne. Istotną rolę w mechanizmach snu i czuwania odgrywają rnonoaminy — NA i 5-HT, a także ACh. Spośród struktur noradrenergicznych poważne znaczenie przypisuje się szlakowi grzbietowemu NA oraz jądru miejsca sinawego (Jocus coeruleus). Struktura ta, oprócz neuronów cholinergicznych ma poważne znaczenie w powstawaniu desynchronizacji w fazie czuwania oraz w fazie snu wolnofalowego. Sen wolnofalowy i zjawiska .bioelektryczne w korze (synchronizacja) w tej fazie związane są w znacznym stopniu z wpływami neuronów 5-HT. Przypuszcza się, że interakcje między aminami katecholowymi i 5-HT są szczególnie istotne w powstawaniu obu faz snu.