Pogoria z psem – ogólne zasady i klimat nad jeziorami
Kompleks jezior Pogoria w Dąbrowie Górniczej to jeden z najpopularniejszych terenów spacerowych w regionie. Dla opiekunów psów to świetne miejsce na długie spacery, trening, wybieganie psa czy krótszy relaks po pracy. Żeby wyjazd nad Pogorię z psem był przyjemny i bezstresowy, trzeba znać podstawowe zasady korzystania z terenu, orientować się, gdzie można wejść na plażę, a które fragmenty lepiej omijać.
Na Pogorię składają się m.in. Pogoria I, Pogoria II, Pogoria III i Pogoria IV. Każdy z akwenów ma trochę inny charakter – od dzikich, spokojnych terenów, po mocno zagospodarowane plaże z knajpkami, sportami wodnymi i dużym ruchem. Dla osób spacerujących z psem oznacza to, że inaczej planuje się wypad na kameralny spacer w ciszy, a inaczej wizytę na głównej plaży w pogodny weekend.
Przepisy ogólne regulujące spacery z psem na terenie Dąbrowy Górniczej są takie same nad Pogorią, jak i w innych częściach miasta, ale poszczególne odcinki plaż, pomosty czy strefy rekreacyjne mogą mieć swoje dodatkowe regulaminy. Przed wejściem na teren kąpieliska lub przy większych parkingach często znajduje się tablica z regulaminem – warto rzucić na nią okiem, zanim zrobi to ktoś za nas (np. straż miejska).
Podstawowe zasady dla opiekuna psa nad Pogorią
Na większości terenów wokół Pogorii można spacerować z psem, ale obowiązują klasyczne zasady bezpieczeństwa i współżycia społecznego. Najważniejsze z nich to:
prowadzenie psa na smyczy w miejscach uczęszczanych przez ludzi, zwłaszcza w sezonie letnim,
czyszczenie po psie i zabieranie worków ze sobą do kosza,
kontrolowanie psa – brak agresji wobec ludzi i innych psów,
niewchodzenie z psem na strzeżone kąpieliska, jeśli regulamin tego zabrania,
szanowanie przyrody: niepuszczanie psa w trzcinowiska, na odcinki lęgowe ptaków, do dzikich zakątków z tablicą „rezerwat” lub podobną.
Do tego dochodzi zdrowy rozsądek: nie każdy lubi psy, część osób ma realny lęk. Nawet jeśli pies jest łagodny, nie powinien biegać samodzielnie między kocami czy leżakami, otrzepywać się z wody tuż przy obcych osobach czy wskakiwać dzieciom do dmuchanego baseniku.
Pamiętaj o przepisach miejskich i regulaminach kąpielisk
Miasto może wprowadzać szczegółowe zasady dotyczące wyprowadzania psów na terenach rekreacyjnych. Zwykle sprowadza się to do obowiązku:
prowadzenia psa na smyczy w miejscach publicznych,
zapewnienia kagańca psom uznawanym za agresywne lub o silnych predyspozycjach obronnych,
sprzątania zanieczyszczeń pozostawianych przez zwierzę.
Oprócz tego każde kąpielisko strzeżone może mieć osobny regulamin, w którym pojawia się zapis o zakazie wprowadzania psów na wyznaczony teren plaży lub do wody na określonym odcinku. W praktyce oznacza to, że z psem lepiej korzystać z bocznych, nieoficjalnych fragmentów plaż, dzikich zejść do wody czy ścieżek wokół jeziora, a nie z głównego, „pocztówkowego” kąpieliska.
Kiedy najlepiej odwiedzać Pogorię z psem
Najprzyjemniej spaceruje się z psem nad Pogorią rano oraz późnym popołudniem czy wieczorem. Wtedy jest mniej ludzi, niższa temperatura i mniejsza liczba atrakcji, które mogą psa przebodźcować. W środku upalnego dnia na głównej plaży przy Pogorii III jest tłok, głośna muzyka i intensywny ruch na ścieżce – dla wielu psów to duży stres lub bodźce, nad którymi opiekunowi trudno zapanować.
W tygodniu jest z kolei znacznie spokojniej niż w weekendy, szczególnie poza sezonem wakacyjnym. Jesień, wczesna wiosna czy słoneczne zimowe dni potrafią dać więcej radości psu i opiekunowi niż parne lipcowe południe.
Gdzie spacerować z psem wokół Pogorii – przegląd jezior
Każde z jezior Pogorii oferuje inne warunki do spacerów z psem. Planując trasę, dobrze dopasować ją do temperamentu psa, jego kondycji i tego, co sami lubimy: ciszę i zieleń czy raczej ruch, knajpki i ludzi.
Pogoria I – spacery wśród zieleni i spokojne zejścia do wody
Pogoria I jest mniejsza i spokojniejsza niż „trójka”. Wokół jeziora znajdziesz liczne ścieżki spacerowe oraz miejsca, gdzie stosunkowo łatwo zejść z psem do wody bez wchodzenia na główne kąpielisko. Krajobraz jest bardziej naturalny, z fragmentami dzikich brzegów i zadrzewień. Dla psa oznacza to mnóstwo ciekawych zapachów, ale także obecność ptactwa wodnego i dzikich zwierząt, których nie wolno niepokoić.
Dobrym rozwiązaniem są spacery pętlą wokół części jeziora, z krótkimi przystankami w zatoczkach. Na wielu odcinkach jest spokój – szczególnie z dala od głównych wejść i parkingów – co sprzyja treningowi chodzenia na luźnej smyczy, przywołania czy spokojnego mijania innych psów.
Gdzie nie wchodzić z psem nad Pogorią I
Trzeba szczególnie uważać na fragmenty, gdzie występują tablice informacyjne z zakazem wprowadzania psów, np. na teren konkretnego kąpieliska lub pomostów. Zdarza się, że w sezonie ratownicy lub pracownicy ośrodka zwracają uwagę, gdy opiekun z psem wchodzi na wyznaczony obszar przeznaczony dla kąpiących się ludzi. Nie ma sensu wchodzić w spór – bez problemu znajdzie się bliżej natury odcinek brzegu, z którego pies może skorzystać z wody.
Pogoria II – dziksza, mniej uczęszczana, dobra na spokojne wędrówki
Pogoria II uchodzi za bardziej dziką i mniej zurbanizowaną. Dla wielu opiekunów psów to plus – cisza, mniej ludzi, większy kontakt z przyrodą. Jednak z tą „dzikością” wiąże się kilka kwestii: węższe ścieżki, nierówne podłoże, więcej chaszczy, a przede wszystkim obecność zwierzyny, której pies nie powinien gonić.
Spacer z psem nad Pogorią II warto prowadzić w stabilnym obuwiu, z solidną smyczą (najlepiej linką 5–10 m, jeśli pies ma dobre przywołanie) i zapasem wody. Tu mniej liczymy na infrastrukturę, a bardziej na własne przygotowanie. Na niektórych odcinkach brzegu można podejść do wody, ale nie wszędzie jest to bezpieczne – strome zejścia, śliskie kamienie czy zarośnięte dno bywają problemem.
Pogoria III – najbardziej „miejska”, z promenadą i popularną plażą
Pogoria III to symbol dąbrowskiej rekreacji. Dookoła jeziora prowadzi szeroka, utwardzona ścieżka, która jest idealna na spacery z psem, bieganie czy jazdę na rolkach. Dla psiarzy najważniejsze jest jednak rozróżnienie między okolicą głównej plaży i molo a spokojniejszymi odcinkami promenady.
Główna plaża, zwłaszcza w sezonie letnim i w słoneczne weekendy, tętni życiem. Pomiędzy kocami i leżakami biegają dzieci, gra muzyka, pojawiają się zapachy jedzenia, a do tego dochodzi ruch na wodzie: kajaki, rowerki, deski SUP. Dla spokojnego psa, który dobrze znosi ludzi, może to być ciekawa lekcja socjalizacji. Dla lękliwego lub reaktywnego – powód do silnego stresu.
Które odcinki Pogorii III są przyjaźniejsze dla psów
Im dalej od głównej plaży, tym luźniej. Boczne odcinki promenady, szczególnie te odsunięte od dużych parkingów, nadają się na spokojne spacery. Pies ma zapewnione wiele bodźców zapachowych (drzewa, krzewy, trawniki), ale nie jest przytłoczony tłumem. Na niektórych fragmentach znajdziesz też bardziej dzikie zejścia do wody, z których łatwiej skorzystać, nie wchodząc nikomu w drogę.
Świetnie sprawdza się spacer pętlą wokół jeziora z jednym lub dwoma krótkimi przystankami w zaciszniejszych miejscach. Dzięki temu pies się wybiega, a opiekun może po drodze wpleść elementy treningu: siad przed przejściem przez ścieżkę rowerową, spokojne mijanie innych psów, komendy „zostaw” przy resztkach jedzenia leżących w krzakach.
Pogoria IV – alternatywa dla miłośników szerokich przestrzeni
Pogoria IV jest większa, a jej otoczenie łączy elementy bardziej techniczne (zapora, infrastruktura) z naturalnymi. Nie jest tak „festynowa” jak Pogoria III, co bywa atutem dla psów, które potrzebują przestrzeni i mniejszej ilości bodźców. W zależności od wybranego odcinka, można trafić na dłuższe proste odcinki ścieżek idealne do marszu czy biegania z psem.
W niektórych miejscach dostęp do wody bywa utrudniony przez strome brzegi lub zarośla, dlatego przed zejściem z psem nad lustro wody warto upewnić się, że zejście jest bezpieczne i nie grozi osunięciem. Z racji większej powierzchni akwenu zdarzają się tu silniejsze podmuchy wiatru, co dla psa może być ciekawym bodźcem, ale dla niektórych lękliwych zwierząt – kolejnym czynnikiem stresującym.
Gdzie wejść na plażę z psem nad Pogorią
Jedno z najczęstszych pytań brzm: „Czy można wejść na plażę z psem nad Pogorią?”. Odpowiedź: to zależy od konkretnego fragmentu plaży i od regulaminu danego kąpieliska. Strzeżone plaże z ratownikami zazwyczaj mają zakaz wprowadzania psów na wyznaczony odcinek, ale wokół jest wiele miejsc, gdzie da się dostać do wody lub na piasek bez łamania zasad.
Strzeżone kąpieliska a obecność psów
Na strzeżonych kąpieliskach (główne plaże z ratownikiem) często obowiązuje wyraźny zakaz wprowadzania psów. Wynika to z bezpieczeństwa kąpiących się oraz wymogów sanitarnych. Psy nie powinny biegać między osobami wchodzącymi do wody, wskakiwać z brzegu wprost na kąpiących się czy zanieczyszczać plaży.
Typowy schemat jest taki:
na wejściu na plażę znajduje się regulamin z piktogramem „zakaz wprowadzania psów”,
ratownicy lub straż miejska mogą poprosić o opuszczenie wyznaczonego terenu z psem,
zazwyczaj kilkadziesiąt lub kilkaset metrów dalej da się znaleźć fragment brzegu bez formalnego statusu kąpieliska.
Dlatego jeśli plan jest jasny: „chcę z psem do wody”, lepiej od razu szukać alternatywnych zejść lub mniej uczęszczanych zatoczek niż walczyć z regulaminem strzeżonej plaży.
Dzikie i boczne zejścia do wody dla psów
Równolegle do oficjalnych plaż istnieją dzikie zejścia do wody – ścieżki wydeptane przez wędkarzy, spacerowiczów czy ludzi z psami. Na takich odcinkach zwykle nie ma ratowników ani rozbudowanej infrastruktury, więc opiekun bierze pełną odpowiedzialność za bezpieczeństwo swoje i psa.
Szukając miejsca do wejścia z psem do wody, zwróć uwagę na:
rodzaj dna – czy jest piaszczyste, czy pełne kamieni, szkła, złomu,
nachylenie brzegu – stromy brzeg utrudnia wyjście psu z wody,
prąd i głębokość – choć to jezioro, głębokość może gwałtownie rosnąć,
roślinność wodną – gęste rośliny mogą plątać się wokół łap.
Dobry punkt wejścia dla psa to łagodne zejście, twarde lub piaszczyste dno i przejrzysta woda. Jeśli przy brzegu unosi się dużo mułu lub śmieci, lepiej odpuścić i poszukać innego miejsca. Krótki spacer więcej znaczy niż niepotrzebne ryzyko.
Piasek, trawa, kamienie – jakie podłoże jest najlepsze dla psa
Psy zwykle lubią biegać po piasku – jest miękki, naturalnie ściera pazury i daje dużo zapachów. Jednak bardzo nagrzany piasek potrafi parzyć psie łapy. W upalne dni dobrze jest sprawdzić dłonią lub stopą temperaturę podłoża. Jeśli trudno go dotknąć, pies też będzie miał problem.
Alternatywą są wejścia przez trawę lub twardsze podłoże (np. ubita ścieżka). Kamieniste brzegi prezentują się ładnie, ale ostre kamienie mogą kaleczyć poduszki łap, szczególnie u psów, które na co dzień chodzą głównie po trawie czy miękkich leśnych ścieżkach. Warto mieć ze sobą mały zestaw pierwszej pomocy – sól fizjologiczną do przepłukania rany oraz jałowe gaziki.
Jak rozpoznać miejsce przyjazne psom nad jeziorem
Nie ma jednolitych oznaczeń typu „plaża dla psów”, ale można zwracać uwagę na kilka sygnałów:
brak tablic z zakazem wprowadzania psów,
obecność innych osób z psami, które spokojnie korzystają z miejsca,
bardziej naturalny, nieformalny charakter fragmentu brzegu,
brak ratowników i infrastruktury typowej dla kąpieliska strzeżonego.
Bezpieczeństwo psa nad Pogorią – praktyczne zasady
Spokojny spacer wokół jeziora to jedno, a bezpieczne korzystanie z wody – drugie. Zmieniający się poziom lustra, różna głębokość i obecność ludzi sprawiają, że kilka prostych nawyków bardzo ułatwia życie opiekuna i psa.
Kąpiel psa – kiedy tak, a kiedy lepiej poczekać
Nawet jeśli pies uwielbia wodę, nie każdy dzień i nie każde miejsce będzie dla niego odpowiednie do kąpieli. Najrozsądniej jest łączyć obserwację psa z oceną warunków na brzegu.
Upał – w bardzo gorące dni lepiej pozwolić psu schłodzić łapy i brzuch, niż rzucać mu dziesiątki aportów w wodzie. Przegrzanie i udar cieplny zdarzają się również u psów pływających.
Silny wiatr i fala – przy Pogorii IV bywa, że fala jest wysoka. Dla psa, który dopiero uczy się pływać, może to być zwyczajnie niebezpieczne.
Duże zamulenie i glony – jeśli woda przy brzegu ma intensywny zapach, jest mętna, z zielonym kożuchem, lepiej zrezygnować z kąpieli. To ryzyko podrażnienia skóry, uszu, a przy połknięciu – problemów żołądkowych.
Zmęczenie psa – gdy pies zaczyna niżej nosić ogon, wolniej płynie, częściej szuka wyjścia na brzeg, to sygnał, by zakończyć zabawę w wodzie.
Dobrą praktyką jest wprowadzanie psa do wody stopniowo – najpierw brodzenie przy brzegu, kilka minut przerwy, dopiero potem krótkie pływanie. U wielu psów entuzjazm do wody jest większy niż ich kondycja.
Sprzęt dla psa nad wodą – co realnie się przydaje
Nie potrzeba całego sklepu zoologicznego, ale kilka rzeczy zdecydowanie ułatwia pobyt nad Pogorią:
linka treningowa 5–10 m – daje swobodę przy brzegu i jednocześnie kontrolę, jeśli w pobliżu są inni ludzie lub psy,
szelki dobrze przylegające do ciała – łatwiej przytrzymać psa w wodzie lub podeprzeć go przy wyjściu na śliski brzeg niż za obrożę,
ręcznik lub mata – po kąpieli pies może się na nich położyć, zamiast siedzieć na chłodnym lub mokrym podłożu,
składana miska i woda – wiele psów po zabawie w jeziorze pije łapczywie, dobrze mieć alternatywę w postaci czystej wody w butelce,
aporta do wody – najlepiej dobrze widoczny (jaskrawy) i pływający, żeby nie zachęcać psa do zanurzania głowy zbyt głęboko.
Kamizelki wypornościowe dla psów przydają się przede wszystkim przy dłuższych wyprawach na SUP lub kajakiem. Do krótkich kąpieli z brzegu nie są konieczne, ale przy psach starszych lub z problemami ortopedycznymi mogą dać im dodatkowe poczucie stabilności.
Kontakt z innymi psami i ludźmi nad jeziorem
Nad Pogorią spotyka się zarówno psy swobodnie biegające, jak i prowadzone na krótkiej smyczy przez środek tłumu. Im większa świadomość opiekunów, tym spokojniej dla wszystkich uczestników spaceru.
Brak zgody – brak kontaktu – jeśli druga osoba ma psa na krótkiej smyczy, unika kontaktu wzrokowego lub odciąga psa, to znak, że nie chce spotkania. Pozwolone jest spokojne minięcie, nie „puszczanie się na powitanie”.
Nie każdy lubi mokre łapy na kocu – po kąpieli lepiej prowadzić psa na smyczy między ludźmi, zamiast pozwalać mu witać się z każdym kocem po drodze.
Dzieci – wiele dzieci nad wodą jest głośnych, biega, chlapią wodą. Warto zadbać, by pies miał możliwość obejścia takich miejsc łukiem, szczególnie jeśli ma tendencję do skakania z radości.
Przykładowo: jeśli pies jest reaktywny na inne psy, lepiej wybrać godzinę wcześniejszego poranka lub późnego wieczoru na przejście promenadą Pogorii III niż w samo południe w słoneczny weekend.
Źródło: Pexels | Autor: Trinity Kubassek
O czym pamiętać latem – upał, tłum i algi
Największy ruch nad Pogoriami przypada na gorące dni. Wtedy to, co poza sezonem jest przyjemnym spacerem, potrafi zamienić się w przeciążenie bodźcami i fizyczny dyskomfort psa.
Ochrona przed przegrzaniem
Psy chłodzą się inaczej niż ludzie, przede wszystkim przez dyszenie i opuszki łap. Długi marsz w pełnym słońcu po rozgrzanej promenadzie może wykończyć psa szybciej, niż się wydaje.
Planuj trasę z zacienionymi fragmentami – odcinki przy drzewach, pomiędzy Pogorią I i II, czy niektóre leśne drogi przy Pogorii IV dają wytchnienie.
Rób krótkie przerwy w cieniu, nawet co kilkanaście minut, szczególnie przy większych i czarnych psach.
Obserwuj objawy: bardzo szybkie dyszenie, czerwone dziąsła, chwiejny chód – to sygnały, by jak najszybciej schłodzić psa (mokry ręcznik na brzuch, dostęp do wody, przejście w cień).
Jeśli parking znajduje się daleko od zacienionych miejsc, lepiej najpierw przejść większy kawałek w cieniu, a dopiero na końcu zrobić krótki odcinek nasłonecznioną promenadą, zamiast odwrotnie.
Algi, sinice i jakość wody
W niektórych okresach letnich pojawiają się komunikaty dotyczące zakwitów sinic lub obniżonej jakości wody. Informacje te dotyczą przede wszystkim ludzi, ale mają też znaczenie dla psów, szczególnie tych, które piją wodę z jeziora.
Jeśli zobaczysz przy plaży komunikat o zakazie kąpieli z powodu sinic, zrezygnuj również z kąpieli psa.
Gdy pies przypadkiem wypije trochę mętnej, „zielonej” wody, obserwuj go przez kolejne godziny – w razie wymiotów, biegunki lub apatii kontakt z weterynarzem jest rozsądny.
W dni, gdy jakość wody budzi wątpliwości, lepiej postawić na spacer wzdłuż brzegu bez kąpieli.
Głośne wydarzenia i fajerwerki
Nad Pogorią III organizowane są czasem imprezy plenerowe, koncerty, bywa też głośno w okolicy lokali gastronomicznych. Dla niektórych psów to bez różnicy, ale wrażliwe zwierzaki mogą reagować lękiem.
Jeżeli pies boi się hałasu lub nagłych dźwięków, korzystniej jest wybrać w takie dni mniej oblegane okolice – jak spokojniejsze odcinki przy Pogorii II lub dalsze fragmenty zapory Pogorii IV – i unikać wieczornych godzin, gdy poziom hałasu rośnie.
Sprzątanie po psie i szacunek do przyrody
Obecność psów nad wodą w dużej mierze zależy od tego, jak opiekunowie dbają o porządek. Im czyściej zostawione miejsce, tym mniejsze ryzyko nowych zakazów czy konfliktów z innymi bywalcami jezior.
Psie odchody i śmieci po spacerze
Worki na odchody powinny być takim samym standardem jak smycz. Nawet jeśli fragment brzegu wydaje się „dziki” i mało uczęszczany, to dla kogoś może być ulubione miejsce na wieczorne obserwowanie zachodu słońca.
Zabieraj ze sobą kilka worków – przy dłuższym spacerze łatwo zużyć więcej niż jeden.
Jeśli kosze są przepełnione, odpadki można zabrać do samochodu i wyrzucić przy innym parkingu, zamiast zostawiać obok kubła.
Przekąski, opakowania po karmie, zużyte chusteczki – wszystko wraca z tobą. Teren nad wodą jest atrakcyjny również dla dzikich zwierząt, które łatwo kuszą pozostawione resztki.
Pies a dzikie zwierzęta i ptaki wodne
Wokół Pogorii szczególnie przy II i IV nietrudno spotkać zające, sarny, kaczki czy łabędzie. Swobodnie biegający pies, który „tylko trochę pogoni”, potrafi narobić im sporo stresu.
Rozsądna zasada to kontrola psa w miejscach, gdzie widoczne są ślady zwierzyny lub ptasich gniazd – smycz lub linka dają możliwość szybkiej reakcji. W okresach lęgowych ptaków (wiosna, początek lata) dobrze jest unikać wchodzenia w gęste trawy przy brzegu i na małe wysepki, gdzie ptaki mogą mieć gniazda.
Jak przygotować trasę spaceru z psem nad Pogoriami
Dobrze zaplanowana trasa sprawia, że spacer jest przyjemny i dla psa, i dla człowieka. Zamiast iść „na żywioł”, można wziąć pod uwagę kilka praktycznych punktów.
Długość trasy i tempo marszu
Nie każdy pies potrzebuje obejść całe jezioro. Dla jednych idealna będzie pełna pętla wokół Pogorii III, dla innych – spokojne przejście jednym brzegiem tam i z powrotem.
Młode, energiczne psy dobrze odnajdują się na dłuższych pętlach (np. częściowa lub pełna trasa wokół Pogorii I lub III) z elementami treningu po drodze.
Psy starsze lub z problemami stawów lepiej czują się na krótszych, częstszych spacerach – np. z jednego parkingu do spokojnej zatoczki i z powrotem, bez ambicji „robienia kilometrów”.
Tempo warto dostosować do psa: jeżeli ciągle zostaje w tyle, siada, częściej się kładzie – to oznaka, że trasa lub warunki są zbyt wymagające.
Łączenie treningu z rekreacją
Jeziora Pogoria dają świetne tło nie tylko do „kręcenia kółek”, lecz także do pracy z psem. W naturalny sposób pojawiają się sytuacje, które można wykorzystać treningowo:
przejście obok grupy ludzi – ćwiczenie spokojnego mijania,
rowerzyści i biegacze na promenadzie – nauka ignorowania ruchu,
inne psy – odwołanie i chodzenie przy nodze na krótszej smyczy,
przystanki przy ławce lub na trawie – komenda „zostań” w realnych warunkach.
Nawet kilkuminutowy blok treningowy podczas spaceru sprawia, że pies mentalnie się męczy, a po powrocie do domu łatwiej odpoczywa. Dobrym pomysłem jest zabranie kilku małych smaczków do nagradzania spokojnych zachowań w trudniejszych sytuacjach (np. przy mijaniu grupy dzieci lub głośnych osób).
Pies nad Pogorią poza sezonem – jesień i zima
Gdy kończy się sezon kąpielowy, a plaże pustoszeją, okolice jezior zmieniają charakter. Dla wielu opiekunów to najlepszy czas na wizyty z psem.
Jesienne i zimowe spacery
Jesienią i zimą nad wodą jest ciszej, a ścieżki mniej zatłoczone. To dobry okres dla psów, które w sezonie letnim były przytłoczone ilością bodźców.
Śliskie liście i błoto – szczególnie przy Pogorii II – wymagają stabilnego obuwia i lepszej kontroli nad psem, gdy nagle zerwie się do biegu.
Zimą zamarznięta tafla jeziora może kusić, ale lód na zbiornikach tego typu bywa nierówny. Wpuszczanie psa na lód jest ryzykiem, które łatwo zastąpić zwykłym spacerem wzdłuż brzegu.
Niższa temperatura nie zwalnia z zabrania wody dla psa – wiele psów w chłodniejsze dni pije mniej, a mimo to potrzebuje dostępu do świeżej wody po intensywnym spacerze.
Odzież i pielęgnacja psa po chłodnych kąpielach
Niektóre psy, zwłaszcza krótkowłose lub starsze, szybciej marzną po wyjściu z wody w chłodniejsze dni. Przy jesiennych kąpielach przydaje się cienki psi płaszcz lub przynajmniej dokładne wytarcie sierści ręcznikiem i szybkie przejście w bardziej osłonięte miejsce.
Po spacerze w błocie i mokrej trawie dobrze jest przepłukać psu łapy w ciepłej wodzie i delikatnie je osuszyć. Sól i piasek osadzające się między opuszkami potrafią podrażniać skórę, szczególnie gdy pies ma tendencję do wylizywania łap.
Źródło: Pexels | Autor: Charith Kodagoda
Jak dojechać nad Pogorię z psem i gdzie zaparkować
Do większości punktów przy Pogoriach da się dojechać samochodem lub komunikacją miejską. Przy psie sensownie jest z góry wiedzieć, gdzie zaparkować i jak poprowadzić pierwszy odcinek spaceru.
Popularne parkingi przy Pogorii III
Pogoria III jest najbardziej obleganym zbiornikiem, ale też najlepiej przygotowanym pod kątem infrastruktury.
Parking od strony molo i gastronomii – wygodny, jeśli planujesz przejść fragment promenady, wstąpić po kawę lub lody i pokręcić się w okolicy molo. Przy psach reaktywnych lepiej ruszać w przeciwną stronę niż tłum.
Parking przy zaporze – dobra baza wypadowa na spokojniejszą część promenady i dłuższe pętle spacerowe. Szybciej można tu wejść w mniej uczęszczane fragmenty trasy.
Mniejsze zatoczki parkingowe przy bocznych uliczkach – przydatne, gdy chcesz szybko „wyskoczyć” na krótki spacer z dala od głównej plaży.
W letnie weekendy środek dnia bywa zapchany. Przy psie, który źle znosi tłum i długie szukanie miejsca, wygodniejsze są pory poranne lub późny wieczór.
Dojazd i parkowanie przy Pogorii I, II i IV
Pogorie I, II i IV są mniej „kurortowe”, a bardziej spacerowe. To atut dla wielu opiekunów psów.
Pogoria I – w okolicy znajdziesz kilka mniejszych parkingów i leśnych zatoczek. Po zaparkowaniu warto od razu przejść kilkadziesiąt metrów w głąb ścieżki, by odejść od drogi i spokojnie ogarnąć psa (smycz, szelki, dopasowanie kagańca).
Pogoria II – mniej formalnych parkingów, częściej pobocza i dzikie zatoki. Dobrze jest sprawdzić mapę satelitarną i wybrać punkt startowy z możliwością bezpiecznego minięcia jezdni.
Pogoria IV – przy zaporze i wzdłuż drogi technicznej bywają miejsca do pozostawienia auta. To świetny punkt wyjścia na długie, spokojne marsze, z mniejszą liczbą bodźców niż przy „trójce”.
Pies w komunikacji miejskiej nad Pogorię
Jeżeli dojeżdżasz nad jeziora autobusem, przygotuj się tak, jak na każdą inną miejską podróż z psem.
Załóż dobrze dopasowane szelki i smycz; przy większych psach przyda się też kaganiec, szczególnie w godzinach szczytu.
Wsiadaj tylnym wejściem, gdzie jest więcej miejsca, i ustaw psa tak, aby nie blokował przejścia. Krótka komenda „siad” na czas ruszania i hamowania znacznie podnosi komfort jazdy.
Po wyjściu z autobusu daj psu chwilę na „reset” – krótki przystanek w spokojniejszym miejscu przed wejściem na zatłoczoną promenadę ułatwia opanowanie emocji.
Gdzie można wejść na plażę z psem i jak się zachować
Nad Pogoriami pojawiają się zarówno odcinki wyraźnie oznaczone zakazem wprowadzania psów, jak i miejsca, gdzie czworonogi są akceptowane, choć brakuje formalnego „psiego kąpieliska”. To rodzi czasem napięcia z innymi wypoczywającymi.
Rozpoznawanie stref zakazu i „psich” fragmentów brzegu
Przy wejściach na plaże przy Pogorii III stoją tablice z regulaminem kąpieliska. Jeśli widnieje na nich symbol przekreślonego psa lub wyraźny zapis o zakazie wprowadzania psów – ten fragment trzeba ominąć.
Główne, strzeżone kąpieliska są z reguły objęte zakazem psów – lepiej przejść kilka minut dalej w stronę mniej uczęszczanych fragmentów brzegu.
Dziksze odcinki z fragmentami piasku lub żwiru, pozbawione infrastruktury plażowej, zwykle są miejscami, gdzie obecność psa nie budzi tak wielu emocji.
Jeżeli nie widzisz tablic, a plaża jest wyraźnie zagospodarowana (parasole, leżaki, wyznaczone sektory) – rozsądniej szukać innego miejsca na kąpiel psa.
Nawet tam, gdzie pies może formalnie wejść na plażę, forma ma znaczenie. Wystarczy jeden pies, który otrzepie się obok leżących ręczników, by całe środowisko plażowiczów było bardziej niechętne czworonogom.
Pomaga kilka prostych zasad:
Przed wpuszczeniem psa do wody rozejrzyj się – wybierz fragment brzegu, gdzie nie ma obok dzieci, koców ani wędkarzy.
Wejdź z psem do wody na smyczy lub dłuższej lince i odchodź kilka metrów w bok od ludzi. Dopiero kiedy widać, że nikomu to nie przeszkadza, możesz dać mu więcej swobody.
Po wyjściu psa z wody spróbuj osłonić jego pierwsze „otrzepanie się” – zejście kilka kroków w bok, za drzewo lub krzak, naprawdę zmienia odbiór sytuacji.
Reagowanie na konfliktowe sytuacje na plaży
Czasem nawet przy zachowaniu zasad ktoś wyrazi niezadowolenie z obecności psa. Zamiast wdawać się w długie dyskusje, zwykle lepiej jest po prostu zmienić fragment plaży lub oddalić się kilkanaście metrów dalej.
Przykładowo: jeśli ktoś zwraca uwagę na mokrego psa w pobliżu dzieci, można spokojnie odpowiedzieć, że już odchodzicie, odwołać psa i faktycznie przenieść się w inne miejsce. To oszczędza nerwy, a przy okazji pokazuje, że opiekunowie psów potrafią reagować odpowiedzialnie.
Bezpieczna kąpiel psa w jeziorze
Kąpiel w jeziorze to dla wielu psów największa atrakcja Pogorii. Równocześnie to moment, w którym opiekun ma najmniej bezpośredniej kontroli, bo pies jest kilka–kilkanaście metrów od brzegu.
Stopniowe oswajanie z wodą
Nie każdy pies instynktownie pływa. Część z chęcią brodzi, ale boi się oderwać łapy od dna.
Zacznij od płytkiego wejścia – na kilka kroków, po stabilnym podłożu, bez nagłego „urwania” dna.
Nie wciągaj psa na siłę – lepiej użyć zabawki lub smaczków, by sam zdecydował się wejść głębiej.
Jeśli pies wyraźnie się cofa, drży lub wpatruje w wodę z napięciem, odpuść tego dnia dłuższe kąpiele. Czasem potrzeba kilku wypadów, aby zwierzak zaufał wodzie.
Kontrola głębokości i dna
Brzeg Pogorii nie jest równy. Są miejsca z długim, łagodnym zejściem i takie, gdzie po dwóch krokach robi się głęboko.
Wejdź pierwszy i sprawdź dno – czy nie ma śliskiego mułu, ostrego żwiru lub nagłego uskoku.
W przypadku psów starszych lub po kontuzjach wybieraj miejsca, gdzie pies może przez większość czasu brodzić, a nie od razu pływać „na pełnym etacie”.
Przy pływaniu na dłuższych dystansach (rzucanie aportu daleko w głąb wody) obserwuj, czy pies wraca bez problemu; gdy zaczyna unosić pysk wyżej i szerzej macha łapami, to sygnał zmęczenia.
Kiedy kąpiel przerwać
Nawet największy entuzjasta wody ma swoje granice. Za długie pływanie bez przerw może skończyć się przemęczeniem mięśni albo wychłodzeniem, zwłaszcza przy wietrze.
Rób przerwy na brzegu – kilka minut spokojnego chodzenia, otrzepanie sierści, krótki odpoczynek.
Gdy pies zaczyna szukać twojej bliskości, częściej wychodzi z wody sam z siebie lub siada na brzegu, to dobry moment, by zakończyć kąpiele.
Po wyjściu z wody w chłodniejsze dni zadbaj, żeby pies się poruszał – kilkuminutowy marsz wzdłuż brzegu pomaga mu się rozgrzać.
Wyposażenie na spacer nad Pogorią z psem
Dobrze dobrany „psio-plecak” sprawia, że większość nagłych sytuacji da się rozegrać spokojnie – od przemoczonej smyczy po zadrapanie łapy.
Podstawowy zestaw spacerowy
Nawet na krótki wypad przydaje się kilka rzeczy schowanych w plecaku lub torbie:
mocna, wygodna smycz (dla wielu psów 2–3 m to optymalny kompromis między swobodą a kontrolą),
szelki zamiast obroży przy psach ciągnących lub wchodzących do wody,
butelka świeżej wody i składana miska,
zapas worków na odchody,
kilka smaczków treningowych w szczelnym pojemniku.
Dłuższe wypady i letnie popołudnia
Jeżeli planujesz spędzić nad Pogorią kilka godzin, lista wyposażenia trochę się wydłuża.
Prosty koc lub mata, na której pies może wygodnie poleżeć przy kawiarni lub na trawie.
Ręcznik do wytarcia psa po kąpieli – przydaje się również jako osłona siedzenia w samochodzie w drodze powrotnej.
Preparat przeciw kleszczom nałożony odpowiednio wcześniej oraz mała pęseta lub kleszczołapki.
Podstawowa apteczka – gaza, plaster, sól fizjologiczna do przemycia oka czy ranki między opuszkami.
Sprzęt dla psów o specjalnych potrzebach
Przy psach starszych, po urazach lub z chorobami przewlekłymi warto rozważyć dodatkowe wsparcie.
Szelki rehabilitacyjne z uchwytem pomagają podeprzeć psa przy stromym zejściu do wody czy śliskich fragmentach ścieżki.
Buty ochronne dla psów z delikatnymi opuszkami mogą uchronić przed skaleczeniem na ostrych kamieniach lub szkłach w bardziej uczęszczanych odcinkach.
Dla psów lękliwych przydatne bywają adresówki z numerem telefonu oraz dobrze dopasowana, „nie do wyślizgnięcia” uprząż.
Pogoria z psem a inni użytkownicy – dobre maniery na szlaku i promenadzie
Większość napięć między opiekunami psów a resztą bywalców jezior wynika nie z samej obecności zwierząt, ale z braku przewidywalności. Kilka prostych nawyków potrafi zmienić atmosferę całego spaceru.
Mijanie innych psów i ludzi
Na promenadach Pogorii III i ścieżkach między pozostałymi zbiornikami często spotkasz biegaczy, rowerzystów, rodziny z wózkami i inne psy. W takich miejscach przydaje się „protokół mijania”.
Przed minięciem innego psa skróć smycz i przywołaj psa bliżej nogi. Proste „idziemy” z nagrodą po przejściu kilku kroków obok obcej pary działa lepiej niż nerwowe szarpnięcia.
Jeśli twój pies źle reaguje na nagłe zbliżenia, zrób łagodny łuk – wystarczy często odejść na 2–3 metry w bok na trawę lub w stronę pobocza.
Gdy ktoś prosi, by nie podchodzić z psem („on się boi”, „ma rehabilitację”), po prostu zwiększ dystans. Podobnej uprzejmości możesz oczekiwać w drugą stronę, jeśli wyraźnie zakomunikujesz swoje potrzeby.
Pies luzem – kiedy to ma sens, a kiedy nie
Choć kuszące jest puszczenie psa wolno przy „dzikich” fragmentach brzegów, nie każdy teren się do tego nadaje.
Nie spuszczaj psa w pobliżu ruchliwych ścieżek rowerowych i w okolicy głównych wejść na plaże – nagłe wypadnięcie na drogę może skończyć się kolizją.
Przy Pogorii II i IV, gdzie łatwiej o spotkanie z dziką zwierzyną, nawet dobrze odwoływalny pies powinien być pod kontrolą (smycz, linka treningowa).
Jeżeli masz choć cień wątpliwości, czy pies wróci na zawołanie w obliczu innego psa, biegacza lub stada kaczek, lepiej nie zdejmować smyczy.
Dzieci i osoby bojące się psów
Dla kogoś, kto ma lęk przed psami, energicznie machający ogon tuż przy nogach może być realnym dyskomfortem, nawet jeśli pies jest „tylko wesoły”.
Gdy widzisz, że dziecko chowa się za rodzicem lub ktoś wyraźnie odchodzi na bok, zrób to samo z psem – skróć smycz, przejdź dalej od alejki, daj zwierzakowi zajęcie (np. „szukaj” smaczka w trawie).
Najczęściej zadawane pytania (FAQ)
Czy nad Pogorię można przyjechać z psem?
Tak, nad jeziora Pogorii w Dąbrowie Górniczej można przyjechać z psem. Wokół akwenów prowadzi wiele ścieżek spacerowych, z których swobodnie korzystają opiekunowie psów. Trzeba jednak pamiętać o miejskich przepisach oraz lokalnych regulaminach kąpielisk.
W praktyce oznacza to, że z psem najlepiej spacerować promenadami, leśnymi ścieżkami i bocznymi, mniej uczęszczanymi fragmentami brzegów, a unikać głównych, strzeżonych plaż, jeśli regulamin zabrania wprowadzania psów.
Czy pies może wchodzić do wody i na plażę nad Pogorią?
Pies może wejść do wody w wielu miejscach nad Pogorią, ale zwykle nie wolno wprowadzać go na wyznaczone, strzeżone kąpieliska i ich główne odcinki plaży. Przy wejściach na plaże i kąpieliska szukaj tablic z regulaminem – tam znajdziesz informacje o ewentualnym zakazie psów.
Bezpieczniej jest korzystać z bocznych, dzikich zejść do wody, zatoczek czy nieoficjalnych fragmentów plaż, gdzie nie przeszkadzasz plażowiczom i nie łamiesz zasad obowiązujących na kąpielisku.
Gdzie najlepiej spacerować z psem nad Pogorią I, II i III?
Każdy akwen ma inny charakter, więc wybór trasy warto dopasować do temperamentu psa:
Pogoria I – spokojniejsze ścieżki wśród zieleni, naturalniejsze brzegi, dobre warunki na dłuższe spacery z możliwością zejścia do wody poza głównym kąpieliskiem.
Pogoria II – bardziej dzika, mniej uczęszczana, idealna na ciche wędrówki z psem, który ma dobre przywołanie; trzeba liczyć się z węższymi ścieżkami i obecnością dzikich zwierząt.
Pogoria III – „miejska” promenada wokół jeziora, dużo ludzi przy głównej plaży, za to spokojniejsze odcinki dalej od parkingów, dobre na trening w warunkach miejskich.
Jeśli Twój pies źle znosi tłum i hałas, lepiej wybrać Pogorię I lub II albo boczne odcinki trójki niż samą główną plażę.
Jakie przepisy obowiązują posiadaczy psów nad Pogorią?
Nad Pogorią obowiązują ogólne przepisy miejskie Dąbrowy Górniczej dotyczące wyprowadzania psów. W skrócie oznacza to:
prowadzenie psa na smyczy w miejscach publicznych, szczególnie w sezonie i na ruchliwych odcinkach,
obowiązek sprzątania nieczystości po psie,
kaganiec dla psów ras uznanych za agresywne lub o silnych predyspozycjach obronnych, jeśli wymagają tego przepisy.
Dodatkowo na strzeżonych kąpieliskach mogą obowiązywać osobne regulaminy z zakazem wprowadzania psów na określone fragmenty plaży i do wody – zawsze sprawdzaj tablice informacyjne przy wejściach.
Kiedy jest najlepsza pora, żeby iść z psem nad Pogorię?
Najkorzystniej odwiedzać Pogorię z psem rano lub późnym popołudniem i wieczorem. Jest wtedy chłodniej, mniej ludzi i mniej bodźców, które mogą psa stresować lub nadmiernie pobudzać.
Unikaj środków upalnych dni, szczególnie weekendów w sezonie letnim, gdy przy Pogorii III robi się bardzo tłoczno i głośno. Dla wielu psów znacznie przyjemniejsze są spacery w tygodniu oraz poza ścisłym sezonem, np. wiosną, jesienią czy w słoneczne zimowe dni.
Jakie zasady bezpieczeństwa warto zachować, spacerując z psem nad Pogorią?
Poza przestrzeganiem przepisów zadbaj o zdrowy rozsądek i komfort innych użytkowników terenów nad jeziorami. Psa nie należy puszczać między kocami na plaży, pozwalać mu otrzepywać się z wody tuż przy obcych osobach ani podbiegać do dzieci.
Szanuj przyrodę – nie wpuszczaj psa w trzcinowiska, na odcinki lęgowe ptaków czy w rejony oznaczone jako rezerwat lub strefa ochronna. Zadbaj też o bezpieczeństwo fizyczne swojego psa: unikaj stromych, śliskich zejść do wody i zabierz ze sobą wodę do picia, szczególnie przy dłuższych spacerach.
Najważniejsze punkty
Nad Pogorią z psem można spacerować na wielu odcinkach, ale trzeba liczyć się z różnym charakterem poszczególnych jezior – od spokojnych, dzikich terenów po mocno oblegane, zurbanizowane plaże.
Obowiązują podstawowe zasady: prowadzenie psa na smyczy w miejscach uczęszczanych, pełna kontrola nad zachowaniem (brak agresji, niebieganie między ludźmi), sprzątanie po psie oraz poszanowanie przyrody i stref lęgowych ptaków.
Przed wejściem na plażę lub kąpielisko należy sprawdzić lokalny regulamin, bo na strzeżonych odcinkach często obowiązuje zakaz wprowadzania psów na wyznaczoną plażę i do wody.
Najlepszy czas na spacery z psem nad Pogorią to poranki i późne popołudnia lub wieczory oraz dni powszednie poza sezonem, gdy jest chłodniej, ciszej i mniej tłoczno niż w letnie weekendy.
Pogoria I oferuje spokojniejsze, zielone tereny i łatwiejsze zejścia do wody poza głównym kąpieliskiem, ale trzeba omijać odcinki oznaczone zakazem wprowadzania psów i niepokojenia dzikich zwierząt.
Pogoria II jest bardziej dzika i mniej uczęszczana – dobra na ciche wędrówki, o ile opiekun zadba o solidną smycz, odpowiednie obuwie i niedopuszczanie do gonienia zwierzyny.
Bezpieczne i kulturalne korzystanie z Pogorii z psem wymaga połączenia znajomości przepisów miejskich, regulaminów kąpielisk oraz zdrowego rozsądku i szacunku dla innych użytkowników terenu.
