Gerontofobia to słowo, które nie występuje jeszcze w słowniku. Związane jest po części z medycyną. Gerontofobia to lęk przed starością (fobia przed starością). Jest to problem młodych ludzi. Objawia się dyskryminacją osób starszych i zaprzeczeniem starzenia. Z problemem zaczęto walczyć i już w tej chwili podejmowane są działania przeciwdziałające temu zjawisku.
W obecnym świecie społeczeństwo starzeje się coraz szybciej. Odsetek osób starszych rośnie w szybkim tempie. Współcześnie większość młodych osób jest znużonych widokiem starszych, których postrzega jako zrzędliwych i niedołężnych. Mało kto dostrzega, że od seniorów można nauczyć się wiele, że są oni dużą skarbnicą wiedzy o życiu, że mogą młodszemu pokoleniu przekazać sporą ilość wiedzy na temat życia, podzielić się swoim doświadczeniem. Taka wiedza może być bardzo przydatna.
Dlaczego tak się dzieje, że współczesna młodzież postrzega seniora w sposób negatywny uważając go za zniedołężniałego, biernego i samotnego, któremu już nic nie należy się od życia? W dużym stopniu za taką sytuację odpowiedzialne są media, czy świat filmu, gdzie na dobrą pracę mogą liczyć jedynie osoby mniej więcej do 40 roku życia. W tym świecie po 40 mało kto otrzymuje propozycje zawodowe, co sprawia, że wszędzie jesteśmy otaczani tylko młodymi ludźmi. Co prawda zaczyna się coś zmieniać w tym kierunku, ale są to bardzo nieśmiałe i nieliczne zmiany. To właśnie media poprzez nie pokazywanie faktycznego obrazu społeczeństwa wyparły starość przy okazji podkreślając, że nie ma dla niej miejsca we współczesnym świecie. Spowodowało to sytuację, że młodzież ma negatywny stosunek do osób starszych. Najwyższy czas, aby to zmienić.
Podjęte działania
Rok 2012 został ogłoszony Rokiem Solidaryzmu Międzypokoleniowego. Celem jest pokazanie modelu rodziny, w którym jest miejsce dla rodziców, dzieci i dziadków.
Podjęte działania stawiają na nowoczesną edukację poprzez organizację spotkań i warsztatów. Ciekawą propozycję przedstawiła Rada ds. Seniorów pierwszej kadencji, która wdrożyła w życie program edukacji na temat osób starszych i starzenia się pod nazwą „Miasto pokoleń”. Do współpracy zgłosiło się 6 szkół i 3 przedszkola z Wrocławia. W ramach projektu dzieci i młodzież spotykają się między innymi z seniorami z Uniwersytetu Trzeciego Wieku.
Akcja powoli przynosi oczekiwane zmiany, które widać w postawie wszystkich zaangażowanych osób (dzieci, dorośli, nauczyciele, rodzice). Przykłady wzięte z życia pokazują, że istniejący światopogląd na temat starości można łatwo zmienić. Na przykład wizyta młodych osób w domu opieki społecznej uczy młodych ludzi wrażliwości i pokazuje jak żyje się w takim domu. Po takiej wizycie młodzi przekonują się, że dom rodzinny to dobro najważniejsze, które należy chronić i że starości nie powinno się przeżywać w samotności.
Kolejny przykład to Otwarta Akademia Rzemiosła (program jest przygotowywany). W jego ramach rzemieślnicy posiadający unikalną wiedzę będą ją przekazywali młodszemu pokoleniu. Wiadomo, że starsi posiadają nie tylko dużą wiedzę, ale również bogate i cenne doświadczenie, które mogą przekazać młodszym. Połączenie tego doświadczenia z innowacyjnymi i kreatywnymi pomysłami młodzieży może przynieść dużo dobrego.
Czego muszą nauczyć się młodzi i starsi we wspólnych kontaktach?
Młodzi przede wszystkim muszą nauczyć się akceptacji obecności osób starszych, muszą nauczyć się im pomagać, oraz czerpać wiedzę z ich doświadczenia. Z kolei osoby starsze muszą wykazać się większą tolerancją i zrozumieniem dla młodych. Po prostu obydwie strony muszą nauczyć się dialogu między sobą, a przede wszystkim słuchania siebie nawzajem.
Ważne, aby senior, który chce być postrzegany przez młodych jako osoba ciekawa i pozytywna musi być otwarty na własny rozwój, musi być otwarty na odmienność. Wycofywanie się z życia, zamknięcie na problemy starości to czasami może być bariera nie do pokonania, dlatego też obydwie strony muszą być otwarte w stosunku do siebie i czerpać od siebie wzajemnie.
